Een leven waarin ik geen zorg draag voor anderen is een zinloos leven

Het idee dat iemand die vooral aan zelfontplooiing doet of zelf zorgbehoevend is dan een zinloos leven zou hebben, lijkt me fout. Hulpbehoevende kan ook zorgdragen - al is het maar door de manier van in het leven staan, door een danku en een glimlach of het bieden van een luisterend oor aan de hulpverlener. Zoals jullie stellen lijkt het leven van de hulpverlener zinvoller omdat die 'duidelijk' zorgdraagt. Dat is fout - iedereen kan zorgdragen - ook wie veel aan zelfontplooing doet zorft daarvo