Het heeft geen zin om met behandelingen levensjaren toe te voegen als die naar het aanvoelen van de patiënt niet kwaliteitsvol en betekenisvol zijn

Dit is een gevoelig discussiethema waarbij het standpunt van de patiënt steeds moet doorwegen. Zelfs al zijn er levensverlengende behandelingen die ook de kwaliteit van leven van de persoon stabiel houden, dan nog heeft de burger-patiënt het laatste woord. De tijd is voorbij dat de arts-specialist deze beslissingen alleen kan nemen. Als doelgerichte zorg de regel wordt dan worden de keuze en de prioriteiten van de patiënt over de hele levensloop meegenomen en niet alleen meer aan het levenseind.